آبراهام لینکلن

برای دیگر کاربردها، آبراهام لینکلن (ابهام‌زدایی) را ببینید.
آبراهام لینکلن (به انگلیسیAbraham Lincoln)؛ تلفظ انگلیسی: ˈbreham ˈlɪŋkelan/‎ (زاده ۱۲ فوریهٔ ۱۸۰۹ – درگذشته ۱۵ آوریل ۱۸۶۵)شانزدهمین رئیس‌جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا و به عنوان اولین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا که از حزب جمهوری‌خواه بود.
امروز او بدین جهت مشهور است که به تاریخ برده‌داری در آمریکا خاتمه داد و ایالات متحده آمریکا را با نظارت بر مسائل مربوط به جنگ در دوران جنگ داخلی آمریکا پابرجا نگه داشت.

او پایه‌گذارخردورزی، آزادی،برابری، دموکراسی و احیاگر اندیشه‌های والای انسانی بود. او همچنین ژنرالها را انتخاب کرد و استراتژی آن‌ها را تأیید نمود، افسران ارشد غیرنظامی را برگزید، بر دیپلماسی، عزل و نصب و فعالیت‌های حزب نظارت کرد، و از طریق پیام‌ها و سخنرانی‌ها نظرات عموم را جلب نمود. توان بالای او در سخنوری قدرت تأثیرگذاری او را افزایش می‌داد. نطق گتیسبرگ وی تأثیر ماندگاری بر ارزشهای آمریکا داشت.

لینکلن می‌بایست برای حفظ آمریکا برده داری را نابود می‌کرد و این کار را با اعلامیه آزادی بردگان و متمم سیزدهم قانون اساسی ایالات متحده به انجام رساند. او شخصاً مسئولیت «بازسازی» را به عهده گرفت و در پی این بود که هرچه سریعتر کشور را دوباره یکپارچه سازد. «جمهوریخواهان تندرو» که طرفدار سیاست‌های سختگیرانه‌تر بودند با او به مخالفت برخاستند.

توانمندی‌های او را در امر رهبری می‌توان به وضوح در مواردی همچون نخستین عملکرد دیپلماتیک وی در کنترل و اداره ایالت‌های مرزی گرفتار برده‌داری در اوایل جنگ، ناکام ساختن تلاش پارلمان برای سازمان دهی کابینه وی در سال ۱۸۶۲، گفته‌ها و نوشته‌های بسیارش که به بسیج کردن و انگیزه دادن به ناحیه شمال کمک شایانی کردند و فرونشاندن جنجال صلح در انتخابات ریاست جمهوری۱۸۶۴ آمریکا مشاهده کرد.
کوپرهدز او را به خاطر نقض قانون اساسی، پا را فراتر از قدرت اجرایی خود گذاشتن، اجتناب از سازش و مصالحه در امر برده‌داری، اعلام قانون ازدواج، معوق گذاشتن حکم احضار به دادگاه، دستور بازداشت ۱۸ هزار مخالف من‌جمله مقامات دولتی و ناشران روزنامه‌ها و کشتار صدها هزار مردان جوانی که به عنوان سرباز در جنگ خدمت می‌کردند، مورد انتقاد قرار داد. «جمهوری خواهان تندرو» نیز او را به دلیل عملکرد کندش در خاتمه دادن به برده داری و عدم اعمال خشونت کافی نسبت به مناطق اشغال شده جنوبی به باد انتقاد گرفتند.

ابراهام لینکُن
Abraham Lincoln O-77 matte collodion print.jpg
۱۶مین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا
مشغول به کار
۴ مارس ۱۸۶۱ – ۱۵ آوریل ۱۸۶۵
معاون رئیس‌جمهور هانیبال هملین
اندرو جانسون
پس از جیمز بیوکنن
پیش از اندرو جانسون
نماینده مجلس نمایندگان ایالات متحده از حوزه انتخابیه هفتم ایلی‌نوی
اطلاعات شخص
زاده ۱۲ فوریهٔ ۱۸۰۹
هاردین کانتری، ایالت کنتاکی
درگذشت ۱۵ آوریل ۱۸۶۵ میلادی (۵۶ سال)
واشنتگتن دی.سی.
ملیت  ایالات متحده آمریکا
حزب سیاسی حزب اتحاد ملی (۱۸۶۴–۱۸۶۵)
حزب ویگ (۱۸۳۲–۱۸۵۴)
جمهوری خواه (۱۸۵۴–۱۸۶۴)
همسر(ان) ماری تاد لینکلن
فرزندان روبرت تاد لینکلن، ادوارد لینکلن،ویلی لینکلن، تاد لینکلن
اقامتگاه آرامگاه لینکلن، اسپرینگ‌فیلد
شغل سیاستمدار
تخصص وکیل
مذهب نامعلوم
امضا
خدمات نظامی
جنگ‌ها/عملیات‌ها جنگ شاهین سیاه
تاریخ نویسان بر این باورند که لینکلن بر نهادهای سیاسی و اجتماعی آمریکا تأثیری ماندگار بر جای نهاد به ویژه اینکه این روال را در پیش گرفت که تمرکز قدرت را در دولت فدرال افزایش دهد و از قدرت دولتهای ایالتی بکاهد. اعتبار او مدیون نقش در تعریف مسائل بزرگ و مهم، سازمان دهیجنگ داخلی و پیروزی در آن، از بین بردن برده داری، تجدید نظر در ارزشهای ملی، تشکیل حزب سیاسی نوین و حفظ آمریکا است. ترور او در نگاه میلیون‌ها تن از مردم آمریکا شهادت محسوب شد.
محتویا

 [نهفتن
دوران آغازین


دوران آغازین
نوشتار اصلی: دوران آغازین آبراهام لینکلن
آبراهام لینکلن در ۱۲ فوریه ۱۸۰۹ (هم‌روز با چارلز داروین) در کلبه‌ای چوبی در مزرعهٔ سینکینگ اسپرینگ، به مساحت یک چهارم کیلومتر مربع، به دنیا آمد. پدرش توماس لینکولن و مادرش ننسی هانکز بود.
نوشتار اصلی: انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۸۶۰)

لینکلن در سال ۱۸۵۵ برای حضور در مجلس سنای آمریکا نامزد شد و یک سال پس از آن به حزب جدید جمهوریخواه پیوست. وی توانست با وجود شکست از فریمونت نامزد این حزب در رقابت‌های انتخاباتی سال ۱۸۵۶، در سمت معاون بالقوه وی به محبوبیت فراوانی در میان افکار عمومی آمریکا دست یابد. وی توانست در کنوانسیون جمهوری خواهان برای رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۶۰ به کسب نامزدی این حزب نایل آید و بالاخره در این انتخابات به پیروزی برسد.


لینکلن می‌بایست برای حفظ آمریکا

دوران ریاست جمهوری
Lincoln and McClellan 1862-10-03.jpg

نوشتار اصلی: آبراهام لینکلن در دوران جنگ داخلی آمریکا
لینکلن از آغازین ماه‌های زمامداری‌اش نشان داد که به رغم نظر جیمز بوکانان، معتقد است که دولت ملی قدرت مواجهه با شورشیان را داراست. او گرچه با نظام برده‌داری مخالفت نمی‌ورزید، اما به سرعت دریافت که جنگ داخلی، در کشورش، نمی‌تواند بدون آزادی برده‌ها، به سرانجامی مطلوب برسد. او از یک سو با مخالفت جمهوریخواهان تندرو مواجه بود و از سوی دیگر باید تلاش می‌کرد تا دموکرات‌های طرفدار صلح را با خود همراه کند. تلاش‌های وی برای یافتن راهی میانه در سال ۱۸۶۴ به ثمر نشست و وی برای بار دوم سمت ریاست جمهوری در کشورش را بر عهده گرفت. لینکلن در مراسم تحلیف بر مسامحه با جنوب صحه گذاشت، اما پیش از اینکه این اندیشه وی به بوته آزمایش گذاشته شود، درگذشت.
آبراهام لینکلن در خانواده‌ای فقیر در کنتاکی به دنیا آمد. پدرش، در حالی که تنها تبری برای گذران زندگی بهمراه داشت، از آنجا به همراه خانواده خود مهاجرت کرد، و بسوی شهر ایندیانا پیش رفت، پس در شهر ایندیانا، کلبه‌ای چوبی، بدون در و پنجره ساخت که کف آن پر از علف‌های وحشی بود. او برای آنها، رختخواب‌هایی، که تشک آن را با برگ خشک پرکرده بودند به همراه، یک یا دو چهارپایه، یک میز و یک کتاب مقدس فراهم آورد، که همه اثاثیه و دارایی آن‌ها را تشکیل می‌داد.
انتصابات، مصوبات، و کابینه
لینکلن در دوران ریاست خود بیشتر توجه خود را به مسائل نظامی و سیاست معطوف کرد، اما با حمایت شدید او بود که دولت آمریکا نظام بانک ملی فعلی را از طریق قانون بانک ملی راه‌اندازی نمود. دولت لینکلن تعرفه موریل را برای افزایش درآمد افزایش داد و برای نخستین بار مالیات بر درآمد را اعمال کرد، صدها میلیون دلار اوراق بهادار و اسکناسهای کاغذی چاپ کرد، مهاجرت از اروپا را ترغیب نمود، نخستین راه آهن میان قاره‌ای را به راه انداخت، وزارت کشاورزی آمریکا را بنا نهاد و از طریق قانون همستید مصوب ۱۸۶۲ مالکیت زمین‌های کشاورزی را ترویج کرد. در دوران جنگ، وزارت دارایی او به شیوه‌ای کارآمد تجارت پنبه را در نواحی اشغال شده جنوب تحت کنترل گرفت.
دولت و کابینه
از مشخصه‌های بارز لینکلن این بود که به رقیبان سیاسی اش در کابینه پستهای مهم می‌داد تا تمامی گروه‌های حزب را در یک جهت نگه دارد و به آن‌ها امکان دهد تا با یکدیگر مبارزه کنند، اما علیه لینکلن متحد نشوند. تاریخ نویسان معتقدند که کابینه او به استثنای کامرون، گروهی بسیار کارآمد بود.

دادگاه عالی
لینکلن قضات زیر را برای دادگاه عالی ایالات متحده برگزید:
لینکلن از آغازین ماه‌های زمامداری‌اش نشان داد که به رغم نظر جیمز بوکانان، معتقد است که دولت ملی قدرت مواجهه با شورشیان را داراست. او گرچه با نظام برده‌داری مخالفت نمی‌ورزید، اما به سرعت دریافت که جنگ داخلی، در کشورش، نمی‌تواند بدون آزادی برده‌ها، به سرانجامی مطلوب برسد. او از یک سو با مخالفت جمهوریخواهان تندرو مواجه بود و از سوی دیگر باید تلاش می‌کرد تا دموکرات‌های طرفدار صلح را با خود همراه کند. تلاش‌های وی برای یافتن راهی میانه در سال ۱۸۶۴ به ثمر نشست و وی برای بار دوم سمت ریاست جمهوری در کشورش را بر عهده گرفت. لینکلن در مراسم تحلیف بر مسامحه با جنوب صحه گذاشت، اما پیش از اینکه این اندیشه وی به بوته آزمایش گذاشته شود، درگذشت.
آبراهام لینکلن در خانواده‌ای فقیر در کنتاکی به دنیا آمد. پدرش، در حالی که تنها تبری برای گذران زندگی بهمراه داشت، از آنجا به همراه خانواده خود مهاجرت کرد، و بسوی شهر ایندیانا پیش رفت، پس در شهر ایندیانا، کلبه‌ای چوبی، بدون در و پنجره ساخت که کف آن پر از علف‌های وحشی بود. او برای آنها، رختخواب‌هایی، که تشک آن را با برگ خشک پرکرده بودند به همراه، یک یا دو چهارپایه، یک میز و یک کتاب مقدس فراهم آورد، که همه اثاثیه و دارایی آن‌ها را تشکیل می‌داد.
انتصابات، مصوبات، و کابینه
لینکلن در دوران ریاست خود بیشتر توجه خود را به مسائل نظامی و سیاست معطوف کرد، اما با حمایت شدید او بود که دولت آمریکا نظام بانک ملی فعلی را از طریق قانون بانک ملی راه‌اندازی نمود. دولت لینکلن تعرفه موریل را برای افزایش درآمد افزایش داد و برای نخستین بار مالیات بر درآمد را اعمال کرد، صدها میلیون دلار اوراق بهادار و اسکناسهای کاغذی چاپ کرد، مهاجرت از اروپا را ترغیب نمود، نخستین راه آهن میان قاره‌ای را به راه انداخت، وزارت کشاورزی آمریکا را بنا نهاد و از طریق قانون همستید مصوب ۱۸۶۲ مالکیت زمین‌های کشاورزی را ترویج کرد. در دوران جنگ، وزارت دارایی او به شیوه‌ای کارآمد تجارت پنبه را در نواحی اشغال شده جنوب تحت کنترل گرفت.
دولت و کابینه
از مشخصه‌های بارز لینکلن این بود که به رقیبان سیاسی اش در کابینه پستهای مهم می‌داد تا تمامی گروه‌های حزب را در یک جهت نگه دارد و به آن‌ها امکان دهد تا با یکدیگر مبارزه کنند، اما علیه لینکلن متحد نشوند. تاریخ نویسان معتقدند که کابینه او به استثنای کامرون، گروهی بسیار کارآمد بود.
{
دادگاه عالی
لینکلن قضات زیر را برای دادگاه عالی ایالات متحده برگزید:
  • نوا هاینس سوآین – ۱۸۶۲
  • ساموئل فریمن میلر- ۱۸۶۲
  • استفان جانسون فیلد- ۱۸۶۳
  • سالمون چیس- ۱۸۶۴
مصوبات مهم رئیس جمهور[ویرایش]
با امضای لینکلن موارد زیر تصویب شد:
  • قانون درآمد مصوب ۱۸۶۱
  • قانون همستد
  • قانون Morrill Land- Grant College
  • صدور «اعلامیه آزادی بردگان» در ۱۸۶۲ و افزودن آن به متمم سیزده قانون اساسی ایالات متحده آمریکا.[۱]
  • قانون درآمدهای داخلی مصوب ۱۸۶۲
  • قوانین راه آهن پسفیک مصوب سال‌های ۱۸۶۲–۱۸۶۴
  • تأسیس وزارت کشاورزی ایالات متحده در ۱۸۶۲
  • قانون بانکداری ملی – ۱۸۶۳
  • قانون درآمدهای داخلی مصوب ۱۸۶۴
ترور
آخرین ساعات آبراهام لینکلن، اثر آلونزو چَپِل، آخرین لحظات زندگی پرزیدنت لینکُلن را در پی واقعهٔ ترور رئیس‌جمهور در سالن تئاتر را به تصویر کشیده‌است.
تابلو تمامی چهره‌های سیاسی، ژنرال‌های ارتش و اعضای خانواده پرزیدنت لینکُلن را که در ساعات مختلف شب ۱۴ آوریل تا صبح ۱۵ آوریل ۱۸۶۵ برای عیادت، بر بالین رئیس‌جمهور در حال مرگ رفتنه‌بودند را به تصویر کشیده‌است.
نوشتار اصلی: ترور آبراهام لینکلن
لینکلن توسط یک بازیگر تئاتر به نام جان ویلکس بوث در آمفی تاتر فورد مورد اصابت گلوله قرار گرفت و در صبح روز ۱۴ آوریل ۱۸۶۵ درگذشت.
میراث و بزرگداشت[ویرایش]
نوشتار اصلی: گرامیداشت آبراهام لینکلن
یادبود و گرامیداشت آبراهام لینکلن، یکی از محبوبترین رئیس جمهوران آمریکا، طیف و گستره وسیعی را در اقصی نقاط آمریکا داشته که تا به امروز نیز ادامه دارد.

در رأی‌گیری عمومی‌ای که اخیراً تحت عنوان «بزرگ‌ترین آمریکایی» انجام گرفت آبراهام لینکلن پس از رونالد ریگان مرتبه دوم را کسب کرد.